Ο τοπικός σύλλογος φίλων Νέδας διοργανώνει κάθε χρόνο τέτοια
εποχή την διάσχιση του ποταμού. Στην δράση αυτή συμμετείχαν φέτος τρεις
Αθηναϊκοί σύλλογοι και κάποιοι τοπικοί σύλλογοι της Καλαμάτας.
Έτσι ήμασταν τόόόόσο κοντά και ταυτόχρονα τόόόσο μακριά. Μετά από διαβουλεύσεις και συνεννοήσεις με τον τοπικό σύλλογο, ήρθε αγροτικό για να μας πάρει και να μας πάει στο χωριό Κακαλέτρι και στην συνέχεια στο ποτάμι από όπου θα ξεκινούσαμε να περπατάμε. Το θέαμα των 16 ατόμων σε καρότσα αγροτικού παραπέμπει σε άλλες εποχές! Το ηθικό όμως ακμαιότατο.
συνεχίζεται...
Ο σύλλογος που ακλουθήσαμε εμείς ξεκίνησε Σάββατο πρωί από
Αθήνα με πούλμαν. Αργά και σταθερά φτάναμε στον προορισμό μας. Ένα χωριό όμως
πιο πριν (Στάσιμο), ο δρόμος ήταν κλειστός! Το πούλμαν που μόλις είχε αφήσει
μια άλλη ομάδα και επέστρεφε στην Αθήνα, είχε κάνει λάθος χειρισμό με
αποτέλεσμα η μια ρόδα του να βρισκόταν στο αέρα.
Έτσι ήμασταν τόόόόσο κοντά και ταυτόχρονα τόόόσο μακριά. Μετά από διαβουλεύσεις και συνεννοήσεις με τον τοπικό σύλλογο, ήρθε αγροτικό για να μας πάρει και να μας πάει στο χωριό Κακαλέτρι και στην συνέχεια στο ποτάμι από όπου θα ξεκινούσαμε να περπατάμε. Το θέαμα των 16 ατόμων σε καρότσα αγροτικού παραπέμπει σε άλλες εποχές! Το ηθικό όμως ακμαιότατο.
Τελικά γύρω στις 13:00 ξεκίνησε το περπάτημα στο ποτάμι. Το
περπάτημα εναλλασσόταν είτε μέσα στο ποτάμι, είτε στις όχθες του.
Σε κάποια σημεία η βουτιά και το κολύμπι ακόμα και η
τσουλήθρα έμπαιναν στο παιχνίδι:
Κατά τις 15:30 έγινε μια στάση για πρόχειρο φαγητό για το
οποίο είχαν μεριμνήσει (ο τοπικός σύλλογος) το οποίο ήταν ότι έπρεπε (3 ξυλάκια
, 1 ντομάτα, φέτα και ψωμάκι). Στην συνέχεια ξεκινήσαμε πάλι, σε πιο γοργό βήμα
για να προλάβουμε την νύχτα. Βέβαια το γοργό μέσα στο ποτάμι είναι μόνο σχήμα
λόγου, μιας και οι ποικιλόμορφες από θέμα μεγέθους πέτρες δεν επέτρεπαν
πολλά-πολλά..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου