Η Ελλάδα στην οποία ζούμε, αλλά μόνο λίγα μέρη της γνωρίζουμε.
Εικόνες και σκέψεις από ταξίδια για να ταξιδεύει ο νους..

Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2015

Αρχαία Μαντινεία, χιονοδρομικό Μαινάλου, χαρταετός.

Πρόσφατη μονοήμερη εξόρμηση στην περιοχή του Μαινάλου ποικιλόμορφου χαρακτήρα. Στην αρχή πραγματοποιήθηκε επίσκεψη στην περιοχή της Αρχαίας Μαντινείας (εκπαιδευτικού χαρακτήρα), στη συνέχεια είχε έρθει η ώρα για παιχνίδι στο χιόνι και έλκηθρο στο χιονοδρομικό κέντρο του Μαίναλου (αθλητικού χαρακτήρα), μετά στο εθιμοτυπικό μέρος της εκδρομής πραγματοποιήθηκε το πέταγμα του χαρταετού στο ηλιοβασίλεμα και τέλος γαστριμαργική αποκατάσταση ενόψει της μεγάλης σαρακοστής…

Η εκκλησία της Αγία Φωτεινής βρίσκεται ακριβώς απέναντι από τις αρχαιότητες της Αρχαίας Μαντινείας, περίπου 10 χιλιόμετρα από την Τρίπολη και χτίστηκε το 1972. Η εκκλησία ξεχωρίζει για την πρωτότυπη αρχιτεκτονική της που είναι κράμα διάφορων ρυθμών, από την παραδοσιακή ελληνική αρχιτεκτονική μέχρι την βυζαντινή αρχιτεκτονική, όπως και τον αγιογραφικό της διάκοσμο που παραπέμπει στην κλασική αρχαιότητα. Ο περίβολος του ναού διακοσμείται από κατασκευές αρχαιοελληνικής έμπνευσης και μνημειακού χαρακτήρα που περιλαμβάνουν το Ηρώον προς τιμή των πεσόντων υπέρ πατρίδος και το Φρέαρ Ιακώβ, μια περίστυλη κρήνη  που συμβολίζει τη συνάντηση του Ιησού με τη Σαμαρείτιδα.































Τέλος και τω Θεώ δόξα.

Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2015

Αφράτι Χαλκίδος

Στις 23/11/2014 πραγματοποιήθηκε ένας ΜΤΒ αγώνας στο Αφράτι (κοντά στην Χαλκίδα). Επειδή τότε δεν είχα την δυνατότητα να πάω, η διαδρομή πραγματοποιήθηκε πρόσφατα με εξαιρετική παρέα. Λόγω όμως περιορισμένου χρόνου και αθλίας φυσικής μου κατάστασης η διαδρομή μειώθηκε και πραγματοποιήθηκε μέρος του αγώνα. Η φύση πάντως στα καλύτερα της, με πολύχρωμα χαλιά, χαλιά από χαμομήλι, κίτρινα χαλιά, καταπράσινα χωράφια, ρυάκια, αμυγδαλιές που ξεκίνησαν να ανθίζουν, πουλάκια να κελαηδούν, 2 γεράκια να πετούν ψηλά, καταπράσινα δέντρα να σκεπάζουν τα μονοπάτια, και θέα την Δίρφη χιονισμένη. Αν είχε και λίγο πιο καθαρή ατμόσφαιρα θα ήταν ιδανικά. Η διαδρομή περιελάμβανε τα πάντα: δασικούς, μονοπάτια (άλλα γρήγορα, άλλα τεχνικά, άλλα ανηφορικά, άλλα κατηφορικά), ελαιώνες και στο τέλος λίγο τσιμεντόδρομο. Χαρακτηριστικό πάντως ήταν το πάνω-κάτω σε όλη τη διαδρομή, που σε συνδυασμό της κακής φυσικής μου κατάστασης, δύο κομμάτια μεγάλης κλίσης περπατήθηκαν...

Αρχείο διαδρομής 
























Τέλος και τω Θεώ δόξα.