Κάστρο Πλαταμώνα

Το Κάστρο του Πλαταμώνα, είναι πόλη-κάστρο της μεσοβυζαντινής περιόδου (10ος μΧ αιώνας), κτισμένο νοτιανατολικά του Ολύμπου, σε θέση στρατηγική που ελέγχει την διάβαση των Τεμπών και το δρόμο Μακεδονίας - Θεσσαλίας - Νότιας Ελλάδας. Έχουν εντοπιστεί ίχνη ελληνιστικού τείχους ενώ το Βυζαντινό τείχος συντηρήθηκε από τους Φράγκους το 1204 και τους βυζαντινούς τον 14ο αιώνα, στο τέλος του οποίου καταλαμβάνεται από τους Τούρκους, που επίσης επισκευάζουν αλλά εξακολουθεί να κατοικείται από Χριστιανούς. Στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο (1941) βομβαρδίζεται από τα γερμανικά στρατεύματα Το κάστρο εμφανίζει 3 βασικά χαρακτηριστικά των μεσαιωνικών φρουρίων: τον πρώτο περίβολο, τον δεύτερο περίβολο που αποτελεί και την ακρόπολη και τον κεντρικό πύργο. Ο εξωτερικός τοίχος του κάστρου που φτάνει σε ύψος τα 9,5 μέτρα έχει σχήμα πολυγωνικό και περιλαμβάνει πύργους τοποθετημένους σε ακανόνιστα διαστήματα. Ο 2ος περίβολος έχει ύψος 6,5 μέτρα και στη βορειοανατολική του γωνία υπάρχει ασυνήθιστος πύργος βυζαντινού τύπου με τετράγωνη εξωτερική περίμετρο και κυκλική εσωτερική. Στην βορειανατολική πλευρά υψώνεται ο μεγαλοπρεπής κεντρικό πύργος του αμυντικού συγκροτήματος με σχήμα οκταγωνικό, ύψους 16μ. και πάχους 2μ., του οποίου η είσοδος είναι σε ύψος 3,5 μέτρα από την επιφάνεια του εδάφους, με πρόσβαση από ξύλινη σκάλα. Μέσα στον χώρο του κάστρου διατηρείται η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής.

 

Κοιτάζοντας νότια:

Κοιτάζοντας βόρεια:

Κοιτάζοντας τον Όλυμπο:

Τέλος και τω Θεώ δόξα.