Η Ελλάδα στην οποία ζούμε, αλλά μόνο λίγα μέρη της γνωρίζουμε.
Εικόνες και σκέψεις από ταξίδια για να ταξιδεύει ο νους..

Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2016

Πάρνηθα (πεζοπορική)

Περπάτημα στη χιονισμένη Πάρνηθα από το Μπάφι μέχρι το Φλαμπούλι και επιστροφή.








Θέα από το Φλαμπούρι προς το Μπάφι:


Θέα από το Φλαμπούρι προς το Μον Παρνές:


Φλαμπούρι:









Τέλος και τω Θεώ δόξα.

Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2016

Γύρος Λίμνης Μαραθώνα (ποδηλατική)

Αρχές Ιανουαρίου του 2013 πραγματοποιήθηκε μεσημεριανή ποδηλατική εξόρμηση στην περιοχή της λίμνης του Μαραθώνα. Ξεκινήσαμε από το φράγμα με φορά αντίθετη από αυτή των ρολογιών και ολοκληρώσαμε τον γύρο της λίμνης διανύοντας περίπου 21 χιλιόμετρα. Λόγω της εποχής κάποια κομμάτια της νοτιοδυτικής πλευράς της λίμνης στα οποία ο δρόμος είναι πολύ κοντά στην λίμνη ήταν πλημυρισμένα και αναγκαζόμασταν να κάνουμε μικρές παρακάμψεις.

 




 














 

 Τέλος και τω Θεώ δόξα.

Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2016

Άγιος Κωνσταντίνος Λαυρεωτικής (ποδηλατική)

Πρόσφατη επανάληψη μιας παλαιότερης βόλτας 19 χιλιομέτρων στους δασικούς και τα μονοπάτια της περιοχής του Αγίου Κωνσταντίνου με θέα προς το Λαύριο και τη Μακρόνησο.

Ο Άγιος Κωνσταντίνος ή αλλιώς Καμάριζα (μέχρι το 1954) ή αλλιώς Μαρώνεια (κατά τα αρχαία χρόνια) είναι οικισμός σε απόσταση 5 χιλιομέτρων βορειοδυτικά του Λαυρίου. Στην γύρω περιοχή υπάρχουν τέσσερα ορυχεία, τα Σερπιέρι, Κριστιάνα, Υλαρίων και Ζαν-Μπαμπίστ τα οποία συνδέονται μεταξύ τους με στοές και φρέαρ. Τα ορυχεία χρησιμοποιήθηκαν κατά την αρχαιότητα από τα τέλη του 7ου αιώνα μέχρι τα τέλη του 2ου αιώνα, φτάνοντας το πλήθος των 100 με πλήθος εργαζομένων τους 4000, για την εξόρυξη κυρίως αργύρου και μολύβδου. Την δεκαετία του 1860 αρχίζει και πάλι η άνθιση των ορυχείων και έτσι ιδρύονται πολλές εταιρείες, με σημαντικότερη τη «Γαλλική Εταιρεία Μεταλλείων Λαυρίου». Χτίστηκαν εργοστάσια, κάμινοι, μεταλλοπλύσια, μηχανουργεία, μηχανοστάσια, αποθήκες, σχεδιαστήρια, κατοικίες και ο πρώτος βιομηχανικός σιδηρόδρομος μήκους 10χλμ που συνέδεε το Λαύριο με τα ορυχεία. Το σημαντικότερο φρέαρ με βάθος 165 μέτρα είχε την ονομασία Σερπιέρι και η πρόσβαση σε αυτό γινόταν μέσω ενός χαλύβδινου ανελκυστήρα. Το κτίριο που στέγαζε τον μηχανισμό κίνησης του πύργου σήμερα είναι το ορυκτολογικό Μουσείο με εκθέματα ορυκτά, σωζόμενα εργαλεία, αντικείμενα και μηχανήματα.  Επίσης σώζεται κτήριο-θυρωρείο το οποίο χρησιμοποιείτο για την καταμέτρησή των μεταλλωρύχων πριν την είσοδο στη κύρια στοά και το οποίο ονομαζόταν από τους εργάτες και ‘’Παρόν’’ λόγω ακριβώς της χρήσης του.


Αρχείο διαδρομής 

Θέα προς λιμάνι Λαυρίου:


Θέση "Χάος":


Πρόσφατα καμένα:




















Λιμάνι Λαυρίου:





 Τέλος και τω Θεώ δόξα.