Η Ελλάδα στην οποία ζούμε, αλλά μόνο λίγα μέρη της γνωρίζουμε.
Εικόνες και σκέψεις από ταξίδια για να ταξιδεύει ο νους..

Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2020

Πάρνηθα: κύκλος και κορυφή Ξεροβούνι

Εξόρμηση που πραγματοποιήθηκε στις αρχές Οκτωβρίου στην Πάρνηθα με σκοπό να ποδηλατίσω τον κλασικό γύρο (ξεκινώντας από το παλαιό Ξενία/Σανατόριο) και να κάνω μια παράκαμψη για να περπατήσω μέχρι την κορυφή Ξεροβούνι από τη πηγή της Κορομηλιάς.

Η συνολική διαδρομή




Μόλα:

Μόλα:

Άγιος Πέτρος:

Πεζοπορώντας προς την κορυφή Ξεροβούνι:

Κορυφή Ξεροβούνι:

Θέα προς τα νότιο-ανατολικά:

Θέα προς τα ανατολικά:

Η λίμνη του Μαραθώνα:

Θέα προς τα βόρειο-δυτικά και την κορυφή Όρνιο της Πάρνηθας:


Το μονοπάτι:




Πηγή Κορομηλιά:



Πηγή "Μεσιανό νερό":



Η κορυφή Ξεροβούνι από το δασικό:

Τέλος και τω Θεώ δόξα.

Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2020

Πάρνωνας: Βαμβακού - Σπηλαιομονάστηρο Αγίας Κυριακής - Βαρβίτσα (2ο μέρος)

Πρόσφατη ποδηλατική εξόρμηση στα δάση του Πάρνωνα και συγκεκριμένα στη  Βαμβακού. Η διαδρομή σχεδιάστηκε με στόχο την επίσκεψη δύο ιδιαίτερων μοναστηριών. Το πρώτο είναι το σπηλαιομονάστηρο της Αγίας Κυριακής για το οποίο δεν υπάρχουν ασφαλείς πληροφορίες για το χρόνο κατασκευής του, αλλά μαρτυρίες αναφέρουν την ύπαρξη του το 1800. Σύμφωνα με την παράδοση, βοσκοί της περιοχής έβλεπαν ένα φως στο σπήλαιο και όταν έφτασαν βρήκαν μια εικόνα της Αγίας Κυριακής και έτσι έχτισαν το μοναστήρι προς τιμήν της. Σήμερα δεν λειτουργεί και η εγκατάλειψη είναι εμφανής, παρόλο  που έχει ανακηρυχθεί σε ιστορικό διατηρητέο μνημείο. Το δεύτερο είναι η Ιερά Μονή Παναγίας Ρεματιανής χτισμένη μέσα σε ρεματιά κατά τους βυζαντινούς χρόνους. Αποτελείται από το Καθολικό, ένα κτίριο με επτά κελιά και ένα ασκηταριό πάνω από το ναό, όλα ανακαινισμένα και σε καλή κατάσταση. Ο ναός είναι σταυροειδής με τρούλο, χτισμένος σε κοιλότητα βράχου και στον τρούλο υπάρχουν καλοδιατηρημένες αγιογραφίες του 1692.

Όσον αφορά την διαδρομή, το πετάλι ξεκίνησε από τη Βαμβακού με άσφαλτο για τα πρώτα δύο χιλιόμετρα μέχρι την αρχή του μονοπατιού που οδηγεί στην Αγία Κυριακή. Το μονοπάτι ακολουθούσε «στεγνή» ρεματιά μέσα σε δάσος και εναλλάσσονταν στις δύο πλευρές της, ή ακόμα και μέσα, και έτσι υπήρχε εναλλαγή μία πάνω στο ποδήλατο και μία από δίπλα… Η ευχαρίστηση όμως μέσα σε αυτό το τοπίο ήταν ίδια. Αργότερα το μονοπάτι έγινε χωματόδρομος μέχρι το σπηλαιομονάστηρο της Αγίας Κυριακής. Εντυπωσιακό, πετρόχτιστο, μέσα σε βράχο, σε απόλυτη ησυχία! Μετά τη στάση, ακολουθήθηκε χωματόδρομος με βόρεια πορεία, απότομα ανηφορικός (με διαστήματα που η μεγάλη κλίση των 16%-22% να μετατρέπει και πάλι την εξόρμηση από ποδηλατική σε πεζοπορική…) για πέντε περίπου χιλιόμετρα μέχρι το ύψωμα που βρίσκεται το εκκλησάκι του Αγίου Θεοδώρου. Απόλαυση της πανοραμικής θέας με την Μεγάλη Τούρλα του Πάρνωνα να δεσπόζει. Επιτέλους ήρθε η ώρα της κατηφόρας μέχρι τη Βαρβίτσα με την όμορφη πλατεία και την επιβλητική εκκλησία της.  Συνέχεια της κατηφόρας με νότια πορεία μέχρι το ρέμα Οινούς όπου ξεκινάει το μικρό φαράγγι  της Ρεματιανής και την Μονή της Παναγίας Ρεματιανής. Όμορφο,  ανακαινισμένο, σε απόλυτη ησυχία και πεντακάθαρο (ελάχιστα φυλλαράκια κάτω) παρόλο που δεν κατοικείται. Άλλα δύο χιλιόμετρα (σχεδόν) μέσα στο μαγικό τοπίο του φαραγγιού και μετά άλλα επτά ασφάλτινα χιλιόμετρα για να κλείσει ο κύκλος στη Βαμβακού, περνώντας από το χωριό της Μεγάλης Βρύσης. Έτσι ολοκληρώθηκε η τελευταία βόλτα του έτους σε φθινοπωρινό τοπίο, αναμένοντας την επόμενη μετά την καραντίνα σε … χειμωνιάτικο τοπίο.

 Η ανάρτηση αυτή αφορά το δεύτερο μέρος της εξόρμησης που περιλαμβάνει την διαδρομή Βαρβίτσα - Μονή Παναγίας Ρεματιανής - Βαμβακού.

 Η συνολική διαδρομή

Μετά την Βαμβακού, το τριγωνομετρικό σε μια κορυφή:

Κατάβαση στο ρέμα Οινούς και μετά παράλληλη πορεία:






Η Ιερά Μονή Παναγία Ρεματιανής από μακριά:









Η Ιερά Μονή Παναγία Ρεματιανής:











Η συνέχεια δίπλα από το ρέμα σε μαγικό τοπίο:









Μεγάλη Βρύση:






Προφήτης Ηλίας:



Επιστροφή στη Βαμβακού:

Ο κοινοτικός ξενώνας της Βαμβακούς:




Τέλος και τω Θεώ δόξα.