Η Ελλάδα στην οποία ζούμε, αλλά μόνο λίγα μέρη της γνωρίζουμε.
Εικόνες και σκέψεις από ταξίδια για να ταξιδεύει ο νους..

Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2014

Οίτη (ποδηλατική)

Με εκκίνηση από την κάτω Παύλιανη τον Ιούνιο του 2006 έγινε διήμερη ποδηλατική εκδρομή στην Οίτη. Ξεκινήσαμε την διαδρομή πλήρως φορτωμένοι (σκηνή, υπνόσακο, υπόστρωμα, .. , και στις σχάρες του ποδηλάτου και στην πλάτη) με λίγο άσφαλτο (για ζέσταμα)  μέχρι την αρχή του χωματόδρομου που μας οδήγησε στην καρδιά του δρυμού. Η διαδρομή με συνεχόμενη ανηφόρα πέρασε από την Πυρά Ηρακλέους, την καταβόθρα, την Ξερουβούνα και μετά από περίπου 20 χιλιόμετρα φτάσαμε στο οροπέδιο της Οίτης στα 1750 μέτρα (από τα 1000 που ήταν η Παύλιανη). Εκεί, αποφασίσαμε να ανέβουμε γοργά στην δεύτερη κορυφή της Οίτης, στο Γρεβενό, που είναι στα 2114 μέτρα. Αφού θαυμάσαμε την θέα, κατεβήκαμε και πάλι εκεί που είχαμε αφήσει τα ποδήλατα και κάναμε μικρή μεσημεριανή μεξικάνικη στάση (=σιέστα) στην πηγή. Την ησυχία μας την χάλασαν κάτι ξένοι πεζοπόροι που ζητούσαν κάποιες οδηγίες. Μετά συνεχίσαμε το πετάλι σε σχετικά επίπεδο χωματόδρομο μέχρι το καταφύγιο της Οίτης, όπου διανυκτερεύσαμε σε σκηνή (στην ησυχία του δάσους!!). Το επόμενο πρωί κατηφορίσαμε μέσω Καστανιάς, Λυχνού και Μονής Αγάθωνος, στην Υπάτη. Η ζέστη του Ιουνίου στην πεδιάδα ήταν αφόρητη. Προχωρήσαμε μέσα στο λιοπύρι για άλλα 12 χιλιόμετρα και φτάσαμε στους Κομποτάδες. Το σχέδιο ήταν να γυρίσουμε πάλι στην Παύλιανη μέσω του χωριού Δύο Βουνά (δηλαδή περίπου 800 μέτρα θετικής υψομετρικής και περίπου 30 χιλιομέτρων), όμως λόγω της εξαντλητικής ζέστης αποφασίσαμε να τελειώσουμε εκεί την διαδρομή μας. Κάποια στιγμή πρέπει να κάνουμε και την ανάβαση από τα Δύο Βουνά, για να μας φύγει και αυτό το απωθημένο!!...

Η διαδρομή:


Η αρχή του χωματόδρομου:


Η διαδρομή:




Πηγαίνοντας προς το Γρεβενό (λίγο πριν αφήσουμε τα ποδήλατα)


Η θέα από το Γρεβενό:


Η διανυκτέρευση:



Η ανατολή και το ξεκίνημα της δεύτερης ημέρας:



Τέλος και τω Θεό δόξα.

1 σχόλιο: