Μύκονος

Ανάμεσα στα καλντερίμια, δίπλα από τις εκκλησιές, πίσω από τα παραθυρόφυλλα, στις απέραντες αμμουδιές, στο αψεγάδιαστο λευκό των σπιτιών της, στη ζωντάνια της νύχτας, στην ομορφιά της Κυκλαδίτικης παράδοσης, η Μύκονος καταφέρνει να κάνει κάθε στιγμή ΜΟΝΑΔΙΚΗ.

Η Χώρα, όπως κοινά αποκαλείται η πόλη της Μυκόνου, εντυπωσιάζει και γοητεύει τον επισκέπτη της από την πρώτη στιγμή, χάρη στην ωραία θέση, την κλίμακα και την αρχιτεκτονική της. Παρά την μεγάλη τουριστική ανάπτυξη του νησιού καταφέρνει να διατηρεί όσο καμιά άλλη την κυκλαδίτικη φυσιογνωμία της και πολλά από τα παραδοσιακά στοιχεία της.
Ολόλευκα, κυβόσχημα τα σπίτια της, λάμπουν στο φως, αραδιασμένα σοφά, και με τάξη μέσα στ’ αμέτρητα δαιδαλώδη σοκάκια με τα ασβεστωμένα λιθόστρωτα. Πιο πέρα, σ’ ένα χαμηλό λόφο, οι για αιώνες ακίνητοι ανεμόμυλοι, σε συνδυασμό με τους κόκκινους τρούλους και τα καμπαναριά των αναρίθμητων εκκλησιών συνθέτουν μια εικόνα απαράμιλλης ομορφιάς. Στο λιμάνι της ένας μικρός πολύχρωμος στόλος από καϊκια και βάρκες συμπληρώνει με ζωηρές πινελιές αυτό το μοναδικό σύνολο.
Αν η επίσκεψη στο νησί ΔΕΝ γίνει τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, ο καθένας μπορεί να χαρεί τις ομορφιές του νησιού.

Το φωτογραφικό υλικό είναι από τον Μάιο του 1999:

 

 Τέλος και τω Θεώ δόξα.