Σαββατιάτικη ανάβαση στο Υμηττό. Ο δρόμος ήταν στα σκιερά μέρη βρεμένος από την υγρασία και από μια πρωινή ψιχάλα. Συνάντησα λίγους κουρσάδες (μάλλον όλοι ήταν στην Αταλάντη ...) και αρκετούς ΜΤΒήδες. Η διαδρομή βγήκε πολύ αργά, μα πάρα πολύ αργά, κοινώς πιο αργά πέφτεις.. Η φυσική κατάσταση που δεν είναι καλή και τα ελάχιστα φετινά χιλιόμετρα, έδειξαν πόσο μπορεί να αυξηθεί ο χρόνος ανάβασης. Παλιότερα η ανάβαση έβγαινε σε κάτι λιγότερο από το διπλάσιο χρόνο, που κάνουν οι γνωστοί-άγνωστοι αθλητές, ενώ τώρα βγήκε σχεδόν σε τριπλάσιο χρόνο… Πλήρης απογοήτευση! Η ατμόσφαιρα λόγω της υγρασίας δεν ήταν διαυγής και έτσι η θέα ήταν περιορισμένη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου