Σκύρος: Οι διαδρομές στο νησί.

Εικόνες από τις διαδρομές στο πανέμορφο νησί της Σκύρου.

Η Σκύρος είναι το νοτιότερο νησί των Βόρειων Σποράδων και το μεγαλύτερο σε έκταση, η οποία όμως διοικητικά ανήκει στην Περιφερειακή Ενότητα Εύβοιας και στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας. Το μεγαλύτερο τμήμα του νησιού είναι ορεινό και χωρίζεται σε δύο όγκους, στο βόρειο τμήμα ονομαζόμενο Μερόη με το πυκνό πευκοδάσος, τις ομαλές ακρογιαλιές και την κορυφή Όλυμπος (403μ) και στο νότιο τμήμα του Κόχυλα (792μ) που είναι βραχώδες, με απόκρημνες και σπηλαιώδες ακτές.
Η Χώρα της Σκύρου είναι χτισμένη αμφιθεατρικά σε ύψωμα με γραφικά σοκάκια, καλντερίμια και παραδοσιακά αρχοντικά. Στην κορυφή δεσπόζει το βυζαντινό κάστρο με τα ερείπια του Ναού της Επισκοπής, τις υδατοδεξαμενές, τους Ναούς του Αγίου Ιωάννου Χρυσόστομου, των Αγίων Αναργύρων, του Μεγάλου Βασιλείου και την απίστευτη θέα προς το Αιγαίο και το νησί. Λίγο πιο κάτω, στην είσοδο του κάστρου υπάρχει η Μονή του Αγίου Γεωργίου (μετόχι της Μονής Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Όρους) με την θαυματουργή εικόνα, που χτίστηκε το 10ο αιώνα μ.Χ. από τον Νικηφόρο Φωκά, ανακαινίστηκε τον 16ο αιώνα καθώς και πρόσφατα μετά τις καταστροφές που προκλήθηκαν από το σεισμό του 2001. Για να ολοκληρωθεί η περιήγηση στη χώρα επιβάλλεται επίσκεψη στο Αρχαιολογικό μουσείο (με ευρήματα από πρωτοελλαδική περίοδο μέχρι τους Ρωμαϊκούς χρόνους), στο Λαογραφικό μουσείο του Μάνου και της Αναστασίας Φαλτάιτς (με έτος ίδρυσης το 1964), στο Σκυριανό σπίτι (Τοπική λαογραφική συλλογή) και την πλατεία Μπρουκ με το ομώνυμο άγαλμα του Άγγλου ποιητή.
Το νησί προσφέρει πολλές επιλογές σε παραλίες όπως Μαγαζιά, Μώλος, Καρεφλού, Παλαμάρι, Άγιος Πέτρος, Κυρά Παναγιά, Ατσίτσα, Άγιος Φωκάς, Αχίλι, Ασπούς, Αχερούνες, Καλαμίτσα, Νύφι, Ρένες, κα.α.
Στο νησί υπάρχουν 187 εκκλησίες (ενορίες και ξωκλήσια) με σημαντικότερες τον Άγιο Νικόλαο (Πουριά), την Παναγία Λυμπιανή (στο βουνό Όλυμπος), τον Άγιο Παντελεήμονας (πάνω από το Πεύκο), τον Άγιο Δημήτριο (Φερεκάμπος), τον Άγιο Μάμα (Κόχυλας), τον Άγιο Νικόλαο (Λιναριά), τον Άγιο Νικόλαο (Αχίλι), την Αρχοντοπαναγιά (Χώρα), και τον Άγιο Ευστράτιο (Χώρα).
Τέλος στα βόρεια-ανατολικά του νησιού στο Παλαμάρι υπάρχει ένας από τους σπουδαιότερους προϊστορικούς οικισμούς του Αιγαίου που χρονολογείται την Πρώιμη και Μέση εποχή του Χαλκού (2500-1800 π.Χ.).

Το αρχείο της διαδρομής της πρώτης ημέρας.

Το αρχείο της διαδρομής της δεύτερης ημέρας. 

Το αρχείο της διαδρομής της τρίτης ημέρας. 

Φτάνοντας στο νησί:

Λιναριά (το λιμάνι):

Πηγή Νύφι:

Καλαμίτσα:

Πηγή Λουτρό:

Αχίλι, Άγιος Νικόλαος:

Αχίλι, Άγιος Νικόλαος:

Αχίλι:

Άγιος Νικόλαος, Αχίλι:

Μαγαζιά, Γυαλός, Μώλος:

Μώλος και στο βάθος η Χώρα και το Κάστρο:

Πουριά:

Γυρίσματα:

Μονοπάτι προς Ολυμπιανή κορυφή:

Στο βάθος το αεροδρόμιο από τα ανατολικά:

Αρχαιολογικός χώρος παλαιολιθικού οικισμού στο  Παλαμάρι:

Το αεροδρόμιο από τα δυτικά:

Μαρκέσι:

Ατσίτσα:

Όρμος Καλογριάς, Κυρά Παναγιά:

Ατσίτσα:

Ατσίτσα:

Ατσίτσα:

Πεύκος και στο βάθος η Λιναριά:

Πεύκος:

Λιναριά:

Ψηλά το Κάστρο:

Η Χώρα και το Κάστρο:

Λιναριά:

Λιναριά:

Λιναριά:

Τέλος και τω Θεώ δόξα.