Το ορεινό χωριό Καλαρρύτες, σκαρφαλωμένο στις απότομες πλαγιές των Τζουμέρκων σε υψόμετρο περίπου 1.150 μέτρων, αποτελεί έναν από τους πιο αυθεντικούς και ιστορικούς προορισμούς της Ηπείρου. Διάσημο για την παραδοσιακή του αρχιτεκτονική με τα πετρόχτιστα σπίτια και τα καλντερίμια, φημίζεται και για τη μακραίωνη παράδοσή του στην αργυροχρυσοχοΐα, με τεχνίτες που μεγαλούργησαν εντός και εκτός Ελλάδας. Το τοπίο που το περιβάλλει είναι άγριο και εντυπωσιακό, με χαράδρες, ρέματα και πανοραμική θέα, προσφέροντας ηρεμία και αίσθηση απομόνωσης. Ξεχωριστή θέση στην πολιτιστική ταυτότητα του χωριού κατέχουν οι εκκλησίες του, με σημαντικότερη τον ναό του Αγίου Νικολάου, ένα μνημείο του 18ου αιώνα με αξιόλογο ξυλόγλυπτο τέμπλο, αλλά και άλλους ναούς και εξωκκλήσια, διάσπαρτα σε σημεία με φυσική ομορφιά και ιστορικό βάθος. Το πέτρινο μονοπάτι που συνδέει τους Καλαρρύτες με το γειτονικό Συρράκο διασχίζει τη χαράδρα του ποταμού Χρούσια και προσφέρει μια σύντομη αλλά εντυπωσιακή πεζοπορική εμπειρία μέσα από καταρράκτες, γεφυράκια και πλούσια φύση, ενώνοντας δύο από τα πιο γνήσια βλαχοχώρια της περιοχής.
Απέναντι ο ορεινός όγκος της Κακαρδίτσας:
Άγιος Νικόλαος:
Μουσείο Καλαρρύτικης Αργυροτεχνίας
Το μονοπάτι που οδηγεί στο Συρράκο:
Το Συρράκο όπως φαίνεται από το μονοπάτι:
Τέλος και τω Θεώ δόξα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου