ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ: Αλίαρτος

Πρόσφατη ποδηλατική βόλτα στη Βοιωτία με εκκίνηση την Αλίαρτο. Με δυτική κατεύθυνση και μετά από 5 χιλιόμετρα φτάσαμε στην Πέτρα όπου ανηφορίσαμε μέχρι τους ομώνυμους καταρράκτες, οι οποίοι λόγω εποχής ήταν εντυπωσιακοί λόγω των πολλών νερών. Στην συνέχεια το πρόγραμμα είχε «ορεινή» διαδρομή, και έτσι με δυτική κατεύθυνση περιπλανηθήκαμε στις πλαγιές του Κουφοσπιθάρι, του Αγίου βασιλείου, της Ξερακιώνας και της Παλιοφήβα, πάνω από τα χωριά Υψηλάντης και Σωληνάρι, περνώντας από τις μονές του Αγίου Νικολάου και της Αγίας Παρασκευής μέχρι να φτάσουμε στην Κορώνεια και να «πέσουμε» στην πεδιάδα της Κωπαΐδας. Μετά η διαδρομή έγινε απόλυτα επίπεδη, ακολουθήθηκε βόρεια κατεύθυνση και ποδηλατώντας δίπλα στον βοιωτικό Κηφισό φτάσαμε μέχρι τον Ορχομενό, όπου έγινε μικρή στάση και επίσκεψη της Μονής Κοιμήσεως Θεοτόκου Σκριπούς και του αρχαίου Θεάτρου. Η επιστροφή έγινε διασχίζοντας τη πεδιάδα και περνώντας από τα χωριά Άγιο Δημήτριο, Μαυρόγεια, και Άγιο Αθανάσιο. Συνολικά διανύθηκαν 62 χιλιόμετρα με 820 μέτρα θετικής υψομετρικής (όλα μαζεμένα στα πρώτα 26 χιλιόμετρα).

Η Αλίαρτος είναι κωμόπολη, έδρα του Δήμου Αλιάρτου-Θεσπιέων και βρίσκεται νότια του κάμπου της Κωπαΐδας.

Η Πέτρα είναι ένα γραφικό χωριό του νομού Βοιωτίας 5 χιλιόμετρα δυτικά από την Αλίαρτο. Σε μικρή απόσταση από το χωριό βρίσκονται οι ομώνυμοι καταρράκτες, όπου η ομορφιά του τοπίου ενθουσιάζει τους επισκέπτες.

Ο σημερινός κάμπος της Κωπαΐδας στην Βοιωτία δημιουργήθηκε ύστερα από την αποξήρανση της ομώνυμης λίμνης. Σύμφωνα με την ιστορία, οι πρώτοι που αποξήραναν την λίμνη ήταν οι Μινύες το 16 αιώνα π.χ. διοχετεύοντας το νερό της στον κόλπο της Λάρυμνας. Στην συνέχεια λόγω σεισμών/φυσικών καταστροφών, αλλά και κοινωνικών και πολιτικών αναταραχών, το έργο καταστράφηκε και η Κωπαΐδα ξαναέγινε λίμνη. Προσπάθειες ξαναέγιναν στο πέρασμα των χρόνων αλλά η «λίμνη» πάντα επικρατούσε. Το 1880 γαλλική εταιρεία ξεκίνησε τα έργα αποξήρανσης τα οποία τελείωσαν τον Ιούνιο του 1886 όπου πραγματοποιήθηκαν λαμπρά εγκαίνια. Οι Γάλλοι μηχανικοί όμως δεν υπολόγισαν ότι ο πυθμένας αποτελείτο από φύκια και άλλα υλικά τα οποία όταν κάηκαν (η φωτιά έκαιγε σε έκταση δεκάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων χωρίς να μπορεί να σβηστεί για πολλά χρόνια) μείωσαν την επιφάνεια εδάφους κατά περίπου 4 μέτρα, με αποτέλεσμα την επόμενη χρονιά (1887) η πεδιάδα ξανάγινε λίμνη. Στην συνέχεια ανέλαβε αγγλική εταιρεία τα έργα τα οποία ολοκληρώθηκαν το 1892. Με την αποξήρανση της λίμνης δημιουργήθηκαν 241.000 στρέμματα καλλιεργήσιμης γης, η καλλιέργεια της οποίας έχει συμβάλει σημαντικά στην ανάπτυξη της τοπικής οικονομίας και στην άνοδο του βιοτικού επιπέδου των κατοίκων των γύρω πόλεων και οικισμών.

Ο Βοιωτικός Κηφισός ή αλλιώς Μαυρονέρι, πηγάζει από τον Παρνασσό (ανάμεσα στα χωριά Πολύδροσο και Λιλαία), διαρρέει την κοιλάδα ανάμεσα στον Παρνασσό και το Καλλίδρομο και περνώντας από την δυτική και την νότια άκρη της πεδιάδα της Κωπαΐδας καταλήγει στην Υλίκη. Συνολικά έχει μήκος 60 χιλιομέτρων. Σήμερα με τα νερά του ο Κηφισός καλύπτει περίπου το 50% των αρδευτικών αναγκών της πεδιάδας της Κωπαΐδας.

Ο Ορχομενός των 10.000 κατοίκων είναι κωμόπολη της Βοιωτίας και βρίσκεται βόρεια της Κωπαΐδας. Η ιστορία της πόλης ξεκινάει από τα αρχαία χρόνια, όπως το μαρτυρούν ο αρχαιολογικός χώρος με το θησαυρό του Μινύα, η ακρόπολη και το αρχαίο θέατρο (4ου αιώνα).

Η Μονή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου ή Μονή της Παναγίας Σκριπούς χρονολογείται από το 9ο μ.Χ. και βρίσκεται απέναντι από τον αρχαιολογικό χώρο του Ορχομενού. Σήμερα σώζεται μόνο το καθολικό, είναι τύπου σταυροειδούς με τρούλο, έχει αξιοσημείωτες τοιχογραφίες, μοναδικό κατακόρυφο μοναδικό ηλιακό ρολόι και ξεχωριστό κωδωνοστάσιο που κτίστηκε το 1939.

Το μοναστήρι του αγίου Νικολάου του Νέου είναι χτισμένο σε πλαγιές πάνω από το χωριό Υψηλάντη με ανεμπόδιστη θέα προς τον κάμπο. Η παράδοση που συμφωνεί με την ιστορική ανάλυση των αρχαιολόγων θέλει το Μοναστήρι να κτίσθηκε το 10^ο αιώνα από τον ένδοξο αυτοκράτορα του Βυζαντίου Βασίλειο Β΄ τον Βουλγαροκτόνο και τον ένδοξο στρατηγό Νικηφόρο Ουρανό. Είναι αφιερωμένο στον Άγιο Νικόλαο το Νέο, ο οποίος μαρτύρησε στα Βούνενα της Λάρισσας το 902 μ.Χ. από τους Αβάρους. Κατά την ελληνική επανάσταση, στις 14 Σεπτεμβρίου 1829 στο μοναστήρι υπογράφηκε η επίσημη παράδοση της Ρούμελης (μετά την ταπεινωτική ήττα των Οθωμανών στη μάχη της Πέτρας) από τους πασάδες Οτζάκ και Ασλάμπεης στον Δημήτριο Υψηλάντη.

Κοντά στο χωριό Σωληνάρι, σώζεται παλαιός σταυρόσχημος Ναΐσκος με τρούλο, ο οποίος χρονολογείται στον 14ο αιώνα. Σήμερα στη θέση αυτή έχει ανεγερθεί το μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής με νέο ναό καθώς και συγκρότημα κελιών.

Η διαδρομή

Πέτρα: