Το Επταχώρι (παλαιότερη ονομασία: Βουρβουτσικό ή Μπουρμπουτσκό) βρίσκεται σε υψόμετρο 850 μέτρων ανάμεσα στο Βόιο, το Σμόλικα της Πίνδου και τις Αρένες Γράμμου. Είναι ο μεγαλύτερος οικισμός της πρώην Κοινότητας Αρρένων και τώρα Δημοτικής Ενότητας Αρρένων, αποτελεί τον σύνδεσμο των νομών Κοζάνης – Καστοριάς – Ιωαννίνων και ανήκει στο νομό της Καστοριάς. Οι κάτοικοι σήμερα ασχολούνται με τη υλοτομία, τη κτηνοτροφία και τη γεωργία, όμως παλαιότερα ήταν φημισμένοι τεχνίτες της πέτρας και δείγματα αυτής της θαυμάσιας αρχιτεκτονικής διασώζονται μέχρι σήμερα. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής στη κεντρική πλατεία (πολιούχος, χτισμένη το 1914 και αγιογραφημένη τη δεκαετία του ’70 από αγιορείτες μοναχούς), το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου (χτισμένο το 1625-1632), τα 3 πέτρινα γεφύρια (Κουτσουμπλή, Παπαλιά, και Αγίων Αναργύρων), το αρχοντικό του Γιαννούλη, το δημοτικό σχολείο (1925), και τέλος ο ανακαινισμένος νερόμυλος του 19ου αιώνα. Τέλος, στην πλατεία, το πέτρινο κτίριο Τζημοπούλειο λειτουργεί ως φωτογραφικό μουσείο και μέσα από τις 6.000 φωτογραφίες του που χρονολογούνται από τις αρχές του 20ου αιώνα δίνει πληροφορίες για την ιστορία, τα ήθη και έθιμα του Επταχωρίου.
Αγία Παρασκευή
Η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής δεσπόζει στην κεντρική πλατεία του Επταχωρίου, ανοικοδομήθηκε το 1914 κατόπιν χορηγίας χιλίων λιρών από τον μηχανικό Βασίλειο Μπεκιάρη, τα οποία είχε λάβει ως αμοιβή από τον αρχιστράτηγο Κωνσταντίνο για την ζεύξη του Αξιού το 1912. Η αγιογράφηση του ναού ολοκληρώθηκε από αγιορείτες πατέρες τη δεκαετία του ’70
Τέλος και τω Θεώ δόξα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου