Ποταμός Νέδας (Β' μέρος)

...συνέχεια...

Τελικά φτάσαμε στο γεφύρι όπου θα γινόταν η διανυκτέρευση (κοντά στο χωριό Μαυρομάτι) γύρω στις 20:00. Το σημαντικό ήταν ότι εκεί βρήκαμε τα πράγματα που είχαμε αφήσει στο πούλμαν. Ο τοπικός σύλλογος είχε μεριμνήσει για την μεταφορά των πραγμάτων από την εκκίνηση στο χώρο κατασκήνωσης, και την επόμενη μέρα, για την μεταφορά τους στον τερματισμό. Έτσι δεν κουβαλάμε σε όλη την πεζοπορία τον εξοπλισμό μας, παρά μόνο ότι θεωρούσε ο καθένας απολύτως απαραίτητο. Αν τα κουβαλάγαμε, θα είχαν βραχεί, δεν θα μπορούσαμε να κολυμπήσουμε και θα είχαν σκορπίσει στο ποτάμι…

Ο χώρος κατασκήνωσης ήταν σε ένα πλάτωμα κάτω από το γεφύρι, καθώς και πάνω στο πέτρινο γεφύρι.

Το φαγητό μας περίμενε και πάλι και περιελάμβανε 1 μπριζόλα με πατάτες , 1 ντομάτα, φέτα, ψωμάκια και … μισό πεπονάκι (όλα τα λεφτά!)

Το γεφύρι με τις σκηνές το βράδυ:

Το γεφύρι χωρίς τις σκηνές το πρωί. Η αρμονία της φύσης επέστεψε..

 

Η κατασκήνωση στο πλάτωμα:
 

Το γεφύρι από κάτω:

Η πηγή κάτω από το γεφύρι. Επειδή το νερό «έγλυφε» τον βράχο και δεν ήταν εύκολο να πιει κάποιος νερό ή να γεμίσει το παγούρι του, ο πολυμήχανος ντόπιος έκοψε το πάτο από ένα μπουκαλάκι και το τοποθέτησε καταλλήλως και όλα τα προβλήματα λύθηκαν..

 

 

Την Κυριακή το πρωί κατά τις 9:30 ξεκίνησε παλι το περπάτημα. Το ποτάμι στην αρχή ήταν σχετικά βατό, χωρίς κολύμπι.

Σε κάποιο σημείο υπήρχε ένας μικρός καταρράκτης στον οποίο έγινε μια μικρή στάση, για ξηροκάρπια και ανασυγκρότηση.

Μετά το πρώτο 3ωρο, το ποτάμι στένεψε και τα πράγματα έγινα πιο ενδιαφέροντα, και πιο ζόρικα..

συνεχίζεται...